تمام مطالب این مقاله تنها بمنظور اطلاع رسانی بوده ودر هیچ حالتی به عنوان جایگزینی برای توصیه پزشکی حرفه ای، تشخیص و درمان در نظر گرفته نشده است.

جراحی متابولیک  ( Sleeved Duedeno-Ileal Interposition:  S-D II)

نقل و انتقال و جذب مواد غذایی تنها وظیفه روده کوچک ما نیست. هورمونهای مختلفی بوسیله روده باریک ترشح میشوند که همه آنها در سیستم متابولیسم ما نقش مهمی دارند، که باعث نقش حیاتی روده کوچک در فرآیند جذب می شود. برای همین موضوع روده کوچک هم در پیشرفت و هم در درمان دیابت نقش دارد. روده کوچک ما شامل سه بخش می شود: روده اثنی عشر (دئودنوم) ، روده تهی ( ژژنوم) و روده دراز (ایلئوم) . کل درازی روده باریک بین 450 سانتیمتر تا 600 سانتیمتر است.

روده اثنی عشری اولین بخش از روده کوچک است که طول آن حدود 20-25 سانتیمتر است که از انتهای ماهیچه باب المعده شروع می شود این قسمت، خروجی معده را به روده کنترل می کند.

دومین بخش روده کوچک ،  یعنی ژژنوم ، چهل درصد آن را تشکیل می دهد.

آخرین بخش روده، ایلئوم  است که شصت درصد روده کوچک را شامل می شود و آن را به روده بزرگ متصل میکند.

هدف از جراحی متابولیک ، در واقع  تغییر مسیر غذایی به هنگامبلع و حرکت در دستگاه گوارش است. به این معنا که غذا زودتر به روده دراز (ایلئوم) تحویل داده شود. هدف دیگر آن، محافظت غذا از وارد شدن به اثنی عشراست. این روش جراحی به ما این امکان را می دهد که اختلالهای هورمونی را بطور خیلی موثری وارونه کنیم.  این روش جراحی (S-D II) با مسدود کردن دسترسی میان اثنی عشر و معده شروع می شود. باید توجه داشت در این روش ماهیچه باب المعده نگه داشته می شود. جداسازی روده اثنی عشر از معده در حالیکه ماهیچه باب المعده حفظ میشود؛ حذف اثنی عشری Duodenal Exclusion، نامیده می شود.

انواع روش های تکنیکال جراحی متابولیک

• Duodeno-Ileal Interposition

در حین این روش یک بخش از قسمت اول روده بزرگ ( روده اثنی عشر یا ژژنوم) و یک بخش از قسمت آخر روده بزرگ جایگزین می شود. این قابل انجام از دو راه است:

مداخله دادن ابتدای روده اثنی عشری (منحرف شده)  و   مداخله دادن ابتدای روده تهی ( منحرف نشده)

• By-Pass of Duodenum

بوسیله یک سوییچ اثنی عشری مسیر جریان صفرا تغییر داده میشود. درنتیجه، تماس صفرا با غذا به تاخیر افتاده باعث کاهش و کندی در جذب کالری شده و به طور کلی آن را دشوار می کند. تماس صفرا با غذا طولانیتر شده و این میزان جذب را کمتر خواهد کرد. این مسئله ممکن است باعث بروز اختلالات تغذیه ای شود، اما متابولیک بمراتب تاثیر خیلی مهمی خواهد داشت. به دلیل کنارگذاشتن اثنی عشرهمه بیمارانی که تحت این عمل جراحی قرارمی گیرند اختلال تغذیه ای را تجربه خواهند کرد. مواد معدنی و ویتامین کمکی برای باقی زندگی این افراد ضروری خواهد بود.

• Sleeved Duodeno-Ileal Interposition(S-D II): Intensity of Metabolic Effect

این روش از بقیه عملهای جراحی از نظر شدت تاثیر قدرتمندتر است.اما مهمترین امتیاز آن  این است که این روش باعث ایجاد هیچ اختلالی در جذب نمیشود. دلیلی که باعث برتری آن به دیگر روشها شده است. این نتیجه محتمل است زیرا این روش کل سیستم هورمونی را بدون هیچ اختلال تغذیه ای، تحریک می کند.

GIP-1 قطع دسترسی غذا به قسمت اول روده کوچک و اثنی عشر: جلوگیری از عبورغذا از اثنی عشر برای کنترل دیابت مزایای زیای دارد که مهمترینشان مواد غذایی و آنزیم های جذب دیرتر مخلوط می شوند که به این معنی است که جذب غذا بآهستگی اتفاق می افتد. بستن مسیر غذایی اثنی عشر، ترشح هورمونی به نام (Gastrointestinal Polypeptide) و نیز کارایی این هورمون را در اثنی عشر افزایش خواهد داد. در واقع سطوح هورمون GIP-1 در بیماران دیابتی خیلی پایین نیست، اما در طول زمان بصورت سرکوبی یا کاهشی است.

2. فراهم کردن دسترسی سریع غذا به روده بزرگ: وقتی غذای خورده شده با صفرا مخلوط نشده و مستقیم از معده به روده بزرگ آمده، هورمون GIP- از روده بزرگ شروع به ترشح خواهد کرد. هورمون 1GIP-1 به درون جریان خون مخلوط می شود و تولید سریع این هورمون کنترل قند خون را به نحو چشمگیری آسانتر می کند.

هورمون GIP -1 دو تاثیر مهم دارد:

الف. افزایش تولید انسولین در پانکراس

ب. کاهش پایداری انسولین در خون و بافتها

تاثیر مهم S-D II، سازماندهی مجدد هورمونهای شاخص میان مغزو روده کوچک است. با توجه به  این تاثیر، توقف هورمون هایی که باعث ایجاد انسولین مقاوم میشوند را ممکن کرده و سطح قند خون فرد میتواند با مقدار کمتری از انسولین به حالت نرمال برگردانده شود. این نتیجه بازدارنده هورمونی یا بازدارنده غدد و اعصاب نامیده می شود.

چرا Sleeve Gastrectomy اجرا می شود؟

در مرحله اول (S-D II) حدودا نصف معده از درازای طول برداشته می شود. این جراحی موثر منحصر به چاقی مفرط است دلیلی که با روش (S-D II) باهم انجام میشوند، این است که تاثیر شدید جراحی ضد دیابت تقویت میشود. این بدین معنی است که جراحی پوشش گاستروکتومی هدفی هورمونی دارد.

قسمتی که ما در اسلیو گاستروکتومی جدا می کنیم نامش Fundus(سطح بالایی معده) است که وظیفه ترشح هورمون گِرلین را بر عهده دارد. هورمون گِرلین حس گرسنگی را تحریک میکند چیزی که هورمون گرسنگی هم نامیده میشود. هنگامی که Fundus برداشته می شود سلولهای اشتها نیز حذف می شوند و سطح گرسنگی در طول زمان کاهش پیدا میکند. همچنین هورمون گرلین نقش حیاتی در پایداری انسولین ایفا می کند. بنابراین زمانیکه پوشش گاستروکتومی با (S-D II) انجام شود، کاهش مقاومت به انسولین را پشتیبانی میکند.

:نکات مهم

.سطح گرلین کم می شود – حس اقناع برای مدت طولانیتری ادامه پیدا میکند

.کاهش گرلین همزمان باعث کاهش مقاومت به انسولین میشود

محدودیت کالری، به خاطر کاهش حجم معده افزایش ترشح این هورمون ، به دلیل اینکه غذا زودتر به روده بزرگ میرسد.. پانکراس را تحریک خواهد کرد وتولید انسولین افزایش خواهد یافت

GLP-1 . انسولین پایدار را از بافت بدن میزداید

GLP-1 .حذف یا کاهش پایداری انسولین به معنای بهبودی علائم دیابت است

.بیماریهای وابسته به دیابت بهبود خواهند یافت

Sleeved Jejuno-Ileal Interposition(S-J II)  این روش اساسا فرآیند جایگزینی آخرین بخش روده کوچک (ilelum) با قسمت میانی ژوژنوم است. طی جراحی از ماهیچه پیلور محافظت شده و اتصال اثنی عشر به معده در این مرحله بسته نمیشود. غذا از اثنی عشر رد شده مستقیما به روده بزرگ وارد میشود. در طی این جراحی اثنی عشر دست نخورده باقی می ماند و صفرا اجازه جریان بصورت نرمال را پیدا می کند. گرچه غذا به فاصله کوتاهی پس از خوردن وارد روده بزرگ می شود و هنوز بصورت کامل هضم نشده است، تحریک تولید هورمون حساس انسولین آغاز میشود.

S-J II در مقایسه با S-D II

اثرات متابولیک و برتری های آن Sleeved Duodeno-Ileal Interposition نسبت به روش Sleeved Jejuno-Ileal Interposition از نظر شدت عمل موثرتر است. اما در حین S-J II آناتومی بدن به شکل بهتری حفظ میشود.

تمام مطالب این سایت تنها بمنظور اطلاع رسانی بوده ودر هیچ حالتی به عنوان جایگزینی برای توصیه پزشکی حرفه ای، تشخیص و درمان در نظر گرفته نشده است.

دیابت

سندروم متابولیسم در نتیجه ناهماهنگی هورمونی باعث ایجاد چاقی، دیابت نوع دوم، فشار خون و سوء عمل سوخت وساز کلسترول می شود. سندروم سوخت و ساز می تواند باعث بیماریهای قلبی و عروقی شده که دلیل قابل توجهی درنارسایی ارگانهاست. این شرایطی پایا است که در طولانی مدت، قبل از نتیجه مرگبار باعث از بین رفتن کیفیت زندگی وازدست دادن شغل می شود.

دو نوع بیماری دیابت وجود دارد: دیابت نوع یک و دیابت نوع دو

دیابت نوع یک: ابتدا در دوران کودکی ظاهر میشود و دلیلش ناتوانایی بدن درتولید انسولین یا انسولین کافی برای نیازهای بدن است. امروزه درمانی برای این نوع دیابت وجود دندارد و درمان معمولش رساندن انسولین به بدن است. جراحی متابولیسم انتخاب دیابت نوع یک نیست.

دیابت نوع دوم: دردوران بزرگسالی در نتیجه ناتوانی بدن دراستفاده از ذخایر دردسترس انسولین به سبب مقاومت به انسولین است. این بیماری چندین درمان مختلف دارد وچنانچه مشخصات اولیه لازم بیمارموفقیت آمیز باشد درمان با جراحی متابولیسم است.

علائم اصلی: تکرر ادرار( پلی اوری) ، تشنگی بیش از حد ، غذا خوردن بیش از اندازه ( پرخوری )، افزایش وزن و یا از دست دادن وزن ، افزایش سطوح قند خون پلاسما

انواع مختلف دیابت نوع دوم کاملا مشخص نیستند اما قطعا دلیلش سندروم متابولیسم است که از ویژگیهای قابل توجه این دسته بیماری است. گرچه خطرعوامل دیگر هست که منجر به احتمال قوی دیابت پیشرفته نوع دوم می شود.

افرادی  مستعد  و بیشتر در معرض خطر  ابتلا به دیابت هستند: افراد با وزن بالا، کسانی با عادات تغذیه ای نامتعادل، افراد بدون تحرک (کسانی که ورزش نمی کنند)، کسانی که سابقه بیماری دیابت درخانواده شان دارند، کسانی با دیابت توسعه یافتهف کسانی که تجربه آسیب یا جراحی پراسترس را داشته اند.، کسانی با شیوه زندگی بیش از حد پرتنش

 جراحی دیابت

جراحی دیابت چیست (Ileal Interpositon) ؟

Ileal Interposition جراحی دستگاه گوارش است که متابولیسم بازشناسی می شود. قبل از توضیح این نوع جراحی با جزییات بیشتر، بهتراین است که روش معمول درجراحیهای متابولیک مورد بحث قرار گیرد.

• تاثیرات جراحی Ileal Interposition چیست؟

آنچه که در این جراحی رخ میدهد جایگزینی قسمتهای ابتدایی و انتهایی روده کوچک است. هدف این روش افزایش ترشح هورمونی از روده کوچک است که GLP-1 نامیده می شود. این هورمون تاثیر انسولین را افزایش داده و ترشح انسولین را از پانکراس افزایش میدهد. از قسمت آخر روده کوچک بنام ileum ترشح میشود. فرآیند جراحی جابجایی قسمتهای روده (ileum)، مداخله (Interposition ) نامیده میشود و ازاینرو این جراحی ‘ileal interposition’ نام گرفته است.

علاوه بر آن ،  برای افزایش تاثیر این روش، عمل گستروکتومی نیز انجام میشود. در طی گستروکتومی بخشی ازمعده بنام ‘the fundus’ (قسمت بالای معده) برداشته می شود و هدف کاهش ترشح هورمون گرلین میباشد. گرلین عهده دار تحریک اشتهای مرکزی مغزمان بوده و باعث خوردن بیش از اندازه ما میشود. باید به این مورداشاره شود که گرلین کمک به مقاومت به انسولین میکند و برداشت بخش ‘the fundus’، سطح ترشح هورمون گرلین درمبتلایان به دیابت نوع دو را بطور شگرفی کاهش میابد. آنها به اندازه نیازشان خورده، برای مدت طولانی احساس گرسنگی نمیکنند وهمچنین پس زدن انسولین فعلی را در بدنهایشان ضعیف میکند.

• Ileal interposition و کاهش وزن

هدف گستروکتومی حین این روش کم کردن حجم معده نیست، بلکه هدف کاهش ترشح هورمون گرلین میباشد وهمین امر مانع احساس گرسنگی بیماران ما شده وآنها به دلیل سیستم هورمونی جدید کمتر میخورند که دستاورد آنها ازاین جراحی است.

با توجه به دلایل ذکر شده، حتی اگر Ileal Interposition سطح پیشرفته ای از روند جراحی دستگاه گوارش باشد، ممکن است به دلیل تاثیراتش روندی از جراحی غدد درون ریز گفته شود. همه مراحل انجام شده در این جراحی هدف هورمونی دارند. این اهداف برای هر بیمار جداگانه ومتفاوت بوده و روش جراحی با توجه به نیاز بیمار تغییر میکند. این روش فرآیندی پویاست که در آن بطورمدام تصمیمات گرفته می شود.

تاثیرات متابولیکی این روش وابستگی اساسی به فرآیند مداخله قسمت های روده دارد. این باعث تغییر هورمونی میشود، مثل جلوگیری از حس گرسنگی. مقاومت به انسولین متوقف شده و میزان تولیدش از پانکراس بیش از چند بارافزایش پیدا میکند. این اثر ‘neuro-endocrine brake (ترمز اعصاب و غدد) نامیده میشود که به مسدودکننده سیستم هورمونی و عصبی اشاره دارد؛ عملی که روده ها را مسدود میکند. با تقدیر از این روش چراکه ضرورتی ندارد تا بیمار محدودیت برنامه کالری را تحمل کند.

چرا جراحی ‘ileal interposition’ ؟ تفاوت ین نوع جراحی با دیگر جراحیهای متابولیکی چیست؟

Ileal Interposition ، جراحی چاقی نیست اگرچه شباهتهایی با آن دارد. بطور خاص هدفش درمان بیماریهایی ست که سندروم متابولیکی بدن را تهدید میکنند، بخصوص دیابت از نوع دو. چاقی پیش نیازی برای این درمان نیست. این روش درمانی با تاثیرات و نتایج روشهایی همچون Mini-Gastric Bypass, Roux-Y Bypass, BPD (Biliopancreatic Diversion) ، DS(Duodenal Switch), or DJB(Duodenojejunal Bypass) نمیتواند مقایسه شود. این روشهای جراحی برای بیماری چاقی مفرط استفاده میشوند وبخش طولانی از عبور غذای روده کوچک را از کار می اندازند. بعد از این جراحیها بیماران از اختلال شدید جذب چربی و کربوهیدرات رنج میبرند. به همین دلیل آنها وزن زیادی از دست داده و این امرمیتواند آنها را از افزایش وزن برای مدت طولانی حفظ کند. گرچه، بعنوان اثری جانبی ویتامینها و مواد معدنی مهم جذب نخواهند شد. کمبود ویتامین و ماده معدنی مدت کوتاهی بعد از جراحی شروع به بروز میکند. بیمارانی که چنین جراحیهایی را از سرمیگذرانند، آزمایشهای کاملی برای چک کردن سطح ویتامین و ماده معدنیشان متحمل خواهند شد و بعضی از آنها شروع به دریافت ویتامین و ماده معدنی میکنند که در صورت نیاز به جراحی آنها را پشتیبانی میکند. این بیماران باید تحت مراقبت شدید قرارگیرند و فاکتورهاو عوامل خونی آنها از نزدیک مورد نظارت قرار گیرد. پوکی استخوان مهمترین مشکلی ست که مدتی پس از این جراحیها به دلیل کمبود کلسیم ایجاد میشود. کلسیم کمکی و مصرف کلسیم از غذاهای غنی کافی نخواهدبود وممکن است که اعمال هورمون و کلسیم وریدی ضروری شود.

Ileal Interposition باعث ایجاد اختلال در جذب نمیشود. در عرض 6 ماه تا یکسال بیمارانی که این روش جراحی را متحمل میشوند میتوانند به زندگیشان با رژیم غذایی آزاد و بدون ویتامین یا ماده معدنی کمکی ادامه دهند. بیماران سه روز بعدازعمل رژیم مایع از طریق دهان را شروع کرده، بعد از آن تا چند ماه ویتامین وماده معدنی کمکی (قرصی واحد) شروع میشود، تا زمانیکه سیستم داخلی جدید استقرار پیدا کند. بعد از این عمل بیماران از استفاده داروهای فشارخون، دیابت و کلسترول خلاص میشوند اما فرآیند این بیماریها در طی اقامتشان در بیمارستان مورد نظارت قرارمیگیرد.اکثر بیمارانی که این روش جراحی را داشتند بدون نیاز به استفاده دوباره به این داروها از بیمارستان مرخص میشوند. برای بقیه ممکن است ادامه مصرف داروها ازچند هفته تا یکماه، تازمانیکه سیستم متابولیک آنها ثبات پیدا کند، ضروری باشد. هنگامیکه عمل متابولیک به حالت عادی بازمیگردد این بیماران همچنین دارو را رها میکنند. در این رابطه، تاثیر متابولیکی این جراحی به دیگر جراحیها که میزان جذب را محدود میکنند، برتری دارد. بعد از یکسال بیمار نیازی به هیچ ویتامین و ماده معدنی کمکی ندارد و آزاد از مصرف داروهای فشارخون، کلسترول یا دیابت برای درمان سندروم متابولیک، باقی میماند.

در مورد چه کسانی Ileal Interposition میتواند اعمال شود؟

Ileal Interposition روش جراحی پیشرفته ای است که برای درمان دیابت نوع دو به کارمیرود. اینکه چرا سندروم متابولیک بوسیله دیابت نوع دو ایجاد میشود از اهداف درمانی این جراحی است. با این روش جراحی بهبود بیماریهایی که بعنوان سندروم متابولیک (فشارخون، کلسترول، چاقی مفرط و دیابت نوع دو) دسته بندی میشوند، امکان پذیز میشود.

بیماران دیابت نوع دو از نظر شدت سختی و اینکه چه مدت دیابتشان تشخیص داده شده، با یکدیگر تفاوت دارند. طول زمان تشخیص، داروهایی که مورد استفاده قرار گرفته، برای چه مدتی انسولین توزیع شده، مقدار تجویز روزانه، کنترل سطح قند خون وخیلی از فاکتورهای دیگر میتواند شدت این بیماری را هر پرونده ای تغییردهد. این روش جراحی تاثیراتش را با تغییرتعداد مکانیسمهای هورمونی، اثر انسولین و تولید انسولین نشان میدهد. انسولین را کاهش میدهد یا صرفا مقاومت به انسولین حاضردر بدن را حذف میکند. برای دست یافتن باین تاثیرات ضروری است که عملیات تولید انسولین از پانکراس تا جایی که ممکن حفظ شود. این مهمترین معیار هنگام ارزیابی داوطلب جراحی میباشد. آزمایشهایی که ما برای اندازه گیری میزان ذخیره و سودمندی انسولین انجام میدهیم به ما این اجازه را میدهد تا بفهمیم دیابت بیمار چه قدرپیشرفت خواهد کرد یا چه داروهایی مورد نیازش خواهدبود.

همه بیماران دیابت نوع دو برای این جراحی مناسب نیستند.

همه بیماران دیابت نوع دومثل هم نیستند. بعضی ممکن است خیلی پیر باشند، ممکن است دیابت نوع دو بعداز مدت زمان بسیارطولانی در آنها تشخیص داده شده باشد. بعضی ممکن است بصورت غیراصولی دارو مصرف کرده باشند و برخی به درستی تحت نظارت نبوده اند. اکثریت چنین بیمارانی به شدت ظرفیت تولید و اندوخته انسولینشان تهی شده است. این بیماران نمیتوانند هیچ سودی از این جراحی دریافت کنند. در نتیجه ما این جراحی را به چنین افرادی توصیه نمیکنیم.

Ileal Interposition و تاثیرات مکانیزم هورمونی

این روش عملیات جراحی گوارشی است که روده کوچک را بازآرایی میکند. این بازارایی جدید، Ileal Interposition سوخت و سازهای مختلفی را باعث میشود که خیلی از فرمهای سندروم متابولیکی و برای کسانیکه در درجه اول مبتلا به دیابت هستند، فراهم میکند. هسته اصلی این درمان تغییر در تولید و استفاده از هورمون ایجاد شده ناشی از این روش است. آناتومی بدن انسان، این روش جراحی گوارشی است اما بدلیل اثرات هورمونیش، واقعا یک جراحی غدد درون ریز است. اثرخود را با کاهش جذب نشان نمیدهد.همه نتایج این جراحی برروی تنظیم ترشح هورمون متمرکز میشود که اثر انسولین را افزایش خواهد داد و مقاومت به انسولین را میشکند.

توضیح مرحله به مرحله Ileal Interposition

1) Sleeve Gastrectomy

اولین مرحله این روش برداشت بخشی از معده است. این مرحله Sleeve Gastrectomy نامیده میشود. هدف از انجام این مرحله پایین آوردن سطح گرلین است که هورمون اشتها نیز نامیده میشود. باید به این مورد اشاره شود که گرلین منجر به مقاومت به انسولین میشود. بوسیله کاهش گرلین، عامل موثر بر مقاومت به انسولین حذف میشوند. همچنین تجربه حسهای گرسنگی بیماران کاهش پیدا میکند.

2) (Duodenal Exclusion (Dissection of Duodenum (قطع اثنی عشر)

در جراحی متابولیک، انواع مختلفی ازاثرمکانیسم درعملهای متفاوت مورد استفاده قرارمیگیرند. Ileal Interposition برای تمام این مکانیزمها در عین وحدت و درعملیاتی واحداستفاده میشود و این جراحی بخاطر اثرش نسبت به سایرمتدها برترمیباشد. حذف اثنی عشری یکی از قسمتهای مهم این جراحی است. در طول این مرحله اثنی عشراز معده جداشده و با انجام اینکار اثنی عشر برای عبورغذا بسته میشود. این روش جراحی منجر به کاهش فاکتورهای ضد اینکرتین میشود، عاملی که مسئول پایین آوردن اثرانسولین میباشد. از طرف دیگر کارکردهای GIP (Glucose Induced Polypeptide) افزایش خواهد یافت. این هورمون از سلول بتا که هورمونهای انسولین تولید میکند، پشتیبانی میکند.

3) Preparing Ileum Segment (آماده کردن بخش روده)

مکانیزم اصلی این عمل روده است. این فرآیند مشکل درچند مرحله انجام شده است. در ابتدا حدود 170سانتیمتر از روده برداشته میشود. این قسمت “بخش روده” نامیده شده که بعد متصل به خروجی معده خواهد شد.

الف - Ileo-Ileal Anastomosis

در طول این روش، بخش باقی مانده فوقانی روده به ژِژونوم متصل شده تا اتصال را میسرکند.

ب - Duodeno-Ileal Anastomosis

بخش روده به قسمت خروجی معده متصل شده است. اکنون غذا بطورمستقیم بدون ملاقات با آنزیمهای صفرا و پانکراس به روده میآید. این مسئله تا حد زیادی ترشح 1-GIP را از روده تحریک میکند.

ج) Ileo-Jejunal Anastomosis

در نهایت بخش نقل مکان کرده پایینی روده به بخش فوقانی ژِژونوم متصل شده تا عمل کامل گردد. پس ازاین روش جراحی، عملهای جذب بیمارانمان بدون هیچ کاستی ادامه پیدا میکند و طی مدت زمان کوتاهی آنها میتوانند تمام ویتامینها و مواد معدنی که به آن نیاز دارند با خوردن هرچیزی تامین کنند.

هورمونهایی که تاثیر انسولین را فرو می نشانند. هورمو بعنوان  بعنوان سیستم ضدانسولینی شناخته میشوند. مهمترین هورمونهای این سیستم گرلین، گلوکاگون، رسیستین، کورتیسول، آدرنالین ونورآدرنالین هستند. این هورمونها میتوانند تاثیرات ضد انسولینیشان را بصورت دوره ای یا دائم ظاهرکنند. قبل عمل سطح این هورمونها باید به دقت بررسی شود.

گلوکوگان: این هورمون از سلولهای آلفا موجود در پانکراس ترشح میشود. تاثیراتش دقیقا برخلاف انسولین است- تلاش میکند که میزان قند خون را افزایش دهد.همچنین گلوکز تولید ی کبد را افزایش میدهداما گلوکز مصرفی بافت چربی و ماهیچه را کاهش میدهد. این هورمون مسئولیت بزرگی در مقابل مقاومت به انسولین، بویژه در بافت ماهیچه و کبد دارد. پس از این جراحی گلوکز تولیدی کبد به حالت عادی برگشته و مقاومت به انسولین ناپدید میشود.

رسیستین: هورمون دیگری که به مقاومت انسولین کمک میکند رسیستین است که میزان آن همراه با تجمع چربی احشایی افزایش پیدا میکند. این برای بیماران چاق طبیعی است که میزان بسیاربالایی رسیستین داشته باشند. اما جالب این است که در بیماران دیابت نوع دو با وزن عادی میزان رسیستین میتواند خیلی بالا برود. به همین دلیل برای داوطلبین این روش جراحی مقدار رسیستین خیلی مهم است، چراکه اطلاعات بارزی درمورد اندازه چاقی بطنی و شدت دیابت به دست میآید. پس از عمل Ileal Interposition بیماران از چاقی احشایی موجود در بدنهایشان خلاص میشوند و این دلیلی بر بازگشت میزان عادی رسیستین در بیمارانمان است، چیزی که منجر به بهبود اکثر شاخصهای سندروم متابولیکی میشود که آنها به آن دچارند. درمورد 95% بیمارانمان که تحت این روش جراحی قرار گرفته اند از داروهای فشارخون و کلسترول خود دست کشیده اند.

گرلین: دلیل حس گرسنگی گرلین است که عمدتا از قسمت فوقانی معده(the fundus’) ترشح میشود؛ گرچه در مقادیر کم. همچنین توسط سلولهای “E” در پانکراس نیز تولید میشود. دلیل اجرای sleeve gastrostomy و برداشت قسمت فوقانی معده حین این عمل این است تا تولید هورمون گرلین سرکوب شود. پس از Ileal Interposition سطوح هورمون گرلین کاهش سریعی را نشان میدهد. که دلیلی بر این قضیه است که چرا بیماران تا مدتی طولانی پس از عمل احساس سیر چشمی میکنند.

هورمونهایی که اثر انسولین را افزایش میدهند شامل بسیاری هورمونها و مواد شبه هورمونی هستند که در روده کوچک ترشح میشوند. این مواد‘incretions’ یا ‘secretions نامیده میشوند. ‘incretions’ عموما اثر انسولین، تولید آن و مقاومت به انسولین پایینتررا افزایش میدهد.بنابراین این هورمون برای دیابت نوع دو و جراحی متابولیک خیلی مهم است و مهمترین هدفش GLP-1 و GLP میباشد. این دو هورمون بایکدیگر انسولین مقاوم را پایین یا آن را سرکوب میکنند.

GLP-1: حرف اختصاری این عبارت است Glucagon-Like Polypeptide، این هورمون بوسیله سلولهای L روده ترشح میشودو عملکرد آن بدین ترتیب است:

1) افزایش سلولهای بتا در پانکراس

2) افزایش کارکرد سلولهای بتا

3) افزایش تولید انسولین

4) افزایش زمان واکنش زودتر از حد نرمال انسولین

5) حذف مقاومت به انسولین موجود در کبد، بافت ماهیچه و چربی

همانطور که میتوان از کارکردهای آنها درک کرد GLP-1 درمسیر مخالف گلاکاگون کار میکند، اگرچه اساس مولکولی آنها شبیه است، بنابراین GLP-1 نام خود را گرفته است. برای این هورمون تامین کردن همه این کارکردها الزامی است تا بدن اندوخته کافی سلول پانکراسی بتا داشته باشد. بعضی بیماران اندوخته شان خیلی پایین یا تهی شده است. چنین بیمارانی هیچ سودی از این عمل نخواهند برد و ما Ileal Interposition به این افراد توصیه نمیکنیم.

GLP: نام اختصاری Gastro Intestinal Polypeptide است که اساسا از اثنی عشر ترشح میشود. تاثیراتش خیلی شبیه به هورمون GLP-1 است، انسولین مقاوم را حذف میکند.عملا میزان این هورمون در بیماران دیابت نوع دو خیلی کاهش پیدا نمیکند، اگرچه بیماری باعث میشود این هورمون اثرش را ازدست بدهد. فرض براین است که ماده غذایی یک مرتبه وارد میشود anti-incretions ترشح شده از اثنی عشر، باعث ازدست دادن بهره وری GLP میشود. از آنجا که مسیر عبور غذا در اثنی عشر با Ileal Interposition بسته میشود وبنابراین ترشح هورمون anti-incretion کاهش پیدامیکند و عملکرد GLP بازسازی میشود.

Ileal Interposition میتواند مکانیسم دیابت نوع دو را کنترل کند و این بیماری را با اثرش معالجه کند، بدون دارو یا روش دیگری به آن دستیابی پیدا کند. با تقدیر از این روش درمانی با نتایج برترو بدون هرگونه عوارض دائمی جانبی Ileal Interposition بهترین گزینه برای درمان بیماران دیابت نوع دو میباشد.

زندگی پس از Ileal Interposition

این روش در طول روده کوچک تغییری ایجاد نمیکند، بنابراین باعث هیچگونه مشکلات جذب نمیشود. روده کوچک قادر است که تمام ویتامینها و مواد معدنی برای بدن را از هرغذایی که شما میخوردید، جذب کند. پس از این جراحی اشتهای شما ممکن است کاهش پیداکند و در نتیجه، به اندازه ای که عادت دارید، نخورید. بهمین دلیل طبیعی است که بیماران احساس خستگی و ضعف کنند. هیچکدام ازاینها دائمی نیست. بیشتر بیمارانمان پس از چند ماه احساس خیلی بهترو پرانرژی تری دارند. پس از عمل، خیلی مهم است که شما مصرف آب خود را افزایش دهید.

همچنین شما نیاز خواهید داشت چیزهایی که میخورید و مینوشید را دردفترچه ای ثبت کنید. این به ما این اجازه را میدهد که دوره درمانتان را بدرستی تحت نظارت داشته باشیم. اکثر بیماران پس از سه ماه، به سیستم متابولیسم جدید عادت میکنند. ولی شما باید پس از شش ماه یا بیشتر، به رژیم غذایی دیابتی خود بچسبید.

اولین ماه برای همه خیلی سخت است. چیز زیادی نمیخورند و احساس خستگی و ضعف میکنند. آنها ممکن است احساس تهوع کنند و زمان سختی حتی زمانیکه آب مینوشند؛ داشته باشند.

پس از سومین ماه، مسائل بآرامی شروع به بهبود پیداکردن میکند. مصرف آب و غذا همراه با روحیه بیمار افزایش می یابد. داروی کلسیم و ویتامین به دو یا سه بار در روز کاهش پیدا میکند.

پس از شش ماه بیماران حس میکنند که هرگز در تمام عمر بیماری دیابت نداشته اند. آنها میتوانند خیلی زیاد هر آنچه که میخواهند را بخورند. پس از یکسال هیچکدام از بیماران نیازمند ویتامین یا ماده معدنی کمکی نبوده و حدود 93% بیماران به داروی دیابت یا انسولین نیاز ندارند. 7% باقیمانده، بیمارانی هستند که ما قبل عمل چنین نتیجه ای را انتظار داشته ایم. باوجوداینکه ما دانسته های علمی منسجمی دردسترس نداریم که چرایی این قضیه را توضیح دهد، ما فکر میکنیم که دلیل دیابت ازخیلی فاکتورها و دلایل متفاوت سرچشمه میگیرد.

بطور خلاصه، کاری که Ileal Interposition انجام میدهد، بدن شما را قادر میکند تا خود را درمان کند.ما درحین عمل تنها موانع پیش روی انسولین و سلولهای بتا را برمیداریم. خود بدن شما و ذخایر انسولین بقیه کاررا انجام میدهند.

آیا قند خون پس از عمل Ileal Interposition افزایش پیدا خواهدکرد؟

بروز دیابت بستگی به فاکتور یا علت مجردی ندارد. غم، ترس و افسردگی میتواند قند خون راتحت تاثیر قرارداده و آن را موقتا افزایش دهد. شما ممکن در طول این مدت دارودرمانی و درمان با انسولین داشته باشید. ضربه های پس از حادثه ( مرگ خویشاوند یا دوست نزدیک) و دیگر عملهای جراحی میتواند دلیل تاثیرات مشابه شود. وقتی این زمان دشوار را طی کردید سطح قند خونتان به حالت عادی بازمیگردد. شما ازدارو درمانی خلاص شده و به زندگی عادی برمیگردید.

آیا پس از Ileal Interposition برای بقیه عمر باید از ویتامین ها استفاده کرد؟

بزرگترین مزیت این روش این است که باعث کمبود ویتامین وماده معدنی نمیشود. چون طول روده کوچک پس از عمل بدون تغییر باقی میماندو همه قسمتهای روده کوچک به فرآیند جذب متصل میشود، بنابراین شما میتوانید مواد معدنی و ویتامینها ی مورد نیاز بدنتان را از هرچیزی که نیاز دارید، بدست آورید.(B 12,folic acid, vitamin D, phosphorus, calcium)

در طول دوره اولیه پس از عمل بیماران ممکن است به ویتامین و کلسیم کمکی نیاز پیداکنند (چون آنها اشتهای زیادی نخواهندداشت و به درستی نخواهند خورد). اما وقتی بدن شروع به بازگشت بحالت عادی میکند و کم کم وعده های غذایی بزرگترشده، مکملهای معدنی و ویتامینی بیماران تقلیل میابد. تقریبا بیشتر بیمارانمان از مکمل معدنی و ویتامین پس از 8-6 ماه خلاصی یافته اند.

بررسی انسولین اندوخته بدن

قبل ازاینکه تصمیم گیری برای روند این روش گرفته شود، ضروری ست که تحقیقات کاملی درمورد میزان انسولین تولیدی پانکراس در بیماران دیابت نوع دو صورت گیرد. سلولهای بتا حاضر در پانکراس مسئولیت تولید انسولین را برعهده دارند وما به ظرفیت تولید این سلولها با ندازه گیری سطوح C-peptide خون دست میابیم. C-peptide پروتئین زنجیره ای موجود درمولکولهای pre-insulin همراه با انسولین است. هنگامیکه این مولکول به دو تکه به شکل انسولین شکسته میشود، تکه باقیمانده C-peptide نامیده میشود. درنتیجه سطوح این پروتئین در خون به ما اطلاعاتی درباره تولید انسولین میدهد، به بیان دیگرظرفیت تولید انسولین سلولهای بتا. C-peptide تنها چیزی نیست که قبل ازIleal Interposition اندازه گیری میشود. برای برخی بیماران اندازه گیری دوره ای در زمانهای مختلف همچنین لازم است، مثلا میزان انسولین بیمار و هورمونهای اولیه سیستم انسولین مقاوم (گلوکاگون، رسیستین،کرتیسول).

جراحی دیابت نوع دو با جراحی چاقی مفرط متفاوت است. انجام جراحی چاقی مفرط ، برروی بیماری چاق با میسرساختن ازدست دادن وزن میتواند به موفقیت بزرگی دست یابد. با وجود اینکه ممکن است افراد چاق با این درمان با موفقیت معالجه شوند اما همه بیماران دیابتی نیازمند به بهبود را شامل نمیشود. اگر ما این نکته را در ذهن نگه داریم که مهمترین نکته جراحی چاقی مفرط، میسرساختن از دست دادن وزن میباشد، پس این امر خیلی عادی میشود. درپی جراحی چاقی، پس از خلاصی از اضافه وزن اگرچه همه بیماران دیابت نوع دو چاق نیستند یا ناخوشی چاقی را ندارند؛ حتی اگر چنین بیمارانی وجود داشته باشند، ممکن است مدتی طولانی پس از تشخیص دیابت به آن دچار شوند. درچنین مواردی احتمال دارد، اندوخته انسولینشان پایین آمده وعملا هیچ سودی از جراحی چاقی مفرط نبرند.

این دلیلی است که اگر بیماری که روش Ileal Interposition را میخواهد ما کوچکترین جزییات اندوخته های او را بررسی میکنیم. همچنین ما تعین میکنیم که دیابت نوع دو یا سندروم متابولیک (درصورت وجود) بهبود پیداخواهد کرد و اگر اینطورست چقدر از آن درمان خواهد شد. تصمیمی که بعمل درمیآید براساس این نتایج گرفته میشود.